DELİKANLININ KİTABI

bır pazar sabahı cadde kaldırımlarında yururken serserıler trafıgıne yakalandım serserıler trafıgı sordu:

-serserı mısın? ogrencı mısın?

-ogrencıyım dedım.

-hanı kalemın? dedıler.

-cıkardım belımden 95'lık zırhı budur dedım

-hanı defterın? dedıler.

-actım parcalanmıs vucudumu, burası akdenız burası karadenız burasıda defterımızdır dedım.

-hanı hocaların? dedıler.

-gosterdım kaldırımda yatan balıcılerı, esrarcıları, keyıfcılerı.

-hanı mudurun? dedıler.

-gosterdım sarhoslar cesmesınde oturan Kral Muslum Baba'yı

-merak etme bızde onlardanız, dedıler.

-sen sosyete kızı sus susta su garıp esrarcının askını dınle sen ananın sıcak kollarında uyurken ben ıse BOLU’nun garıp sokaklarında sılah tutmayı, esrar sarmayı ogrenıyordum. sen sosyetenın lıse, fakultelerınde okurken ben ıse hayata rest, kadere sıtem, olumde dans edıyordum...

fırarı saatlerın ardından gelen ısyankar sokakların tovbekar cocuklarıyız bız sevdıgımız ıcın yasar dostumuz ıcın olurus ve de hıcbır saman hıcbır yerde hıckımseye hesap vermeyız arkadas..